Benim için, bizim için...
Yanlış öğretmişler; yıl 365 değil, 364 gün...
Yok, eksik değil. Fazla yaşıyorum.
Hayat dursun istiyorum.
Gözgöze gelelim istiyorum.
Kelimelere hapsolmadan tekrar tekrar yaşayalım istiyorum.
Durup dururken gülümseyeni görüp, ben de gevşemek istiyorum.
Son yirmi dört saate dönüp, her dakikasını hatırlamak istiyorum.
Dağın zirvesinden aşağıdaki karartılara bakıp, "bırakın koşuşturmayı, miniciksiniz" demek istiyorum.
Sevincin ötesi, hazzın zirvesi, sahte olanın kisvesi nedir anlatmak istiyorum...
Yüzümdeki gülümsemeyi anlayacak birileri olsun istiyorum.
Hayat dursun, dün yeniden ve her anıyla tekrar yaşansın istiyorum.
Yılın bu günü yok benim için.
Bir önceki gündeyim ben.
Üç yüz altmış beş yok....
364'te yaşıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder