Bir yaz gecesinde "sorun yenen golde değil" dedim ,"Sorun atamadığımız o bir golde".
"Ne fark eder ? 1 gol yememek veya 1 gol daha atmak .Her ikisi de aynı kapıya çıkar.Basit bir matematik bu" diyenler fena halde yanılıyorlar diye düşündüm ve hala aynı fikirdeyim.
Sahanızda gol yersiniz ama o bir fazla golü atarsınız.
26 yıldır Kadıköy'de maç seyreden biri olarak bazen taraftarın, bazen takımın veya sadece bir oyuncunun bazen de antrenörün o 1 golü ilave bir eforla attırdığına çok şahit oldum.Ne kadar isterse istesin taraftar ,oyuncu,yönetim,teknik ekip skorun üzerine yatmaya çalışırken o ilave eforu göstermezler gösteremezler...
Yaz biterken Fenerbahçe benim bu teorimi desteklemeye devam etti.
Young Boys ve Paok maçlarında da o 1 golü iki defa daha atamadık.
Sonbahar'da önce Beşiktaş'a karşı o 1 golü atamadık.
Sonbahar biterken kendi sahamızda 5.önemli maçta Galatasaray'a atamadığımız o 1 golle sayı da 5'e çıktı.
6.maç var mı kaldı mı bilemiyorum.İnşallah kalmamıştır,İnşallah 6.maç olmaz...