Herkesin bir takım tutma hikayesi var...
Bazılarının çok nettir.
"Şu maça gittim ve..." diye başlar.
Bazılarında belirgin bir figür vardır.
"O da tuttuğu için..." diye başlar veya devam eder.
Benimki dedem olabilirdi.
Neden olabilirdi anlatmaya çalışayım.
Beşiktaş'ın kuruluşundan 3 yıl büyük olan dedem, Beşiktaş Kulübünün "Jimnastik" şubesinde Halka ve Barfiks yapmış.
Araya askerlik girmiş.
Kuleli'de öğrenciyken İstanbul işgal olunca gemiyle Anadolu'ya kaçanlardan ve sonrasında Afyon'dan İzmir'e yürüyenlerden ...
Futbolu da jimnastik kadar sevmiş,belki daha da çok.
İstanbul'da amatör takımlarda ve ordu takımlarında oynamış.
...
...
Dedemin ,bir ayin gibi radyonun başına geçip maçları dinleyişi , bana futbol kurallarını sabırla anlatışı , TRT'nin nadiren verdiği Avrupa maçlarında "bak şiir gibi oynuyorlar" demesi ve nedenlerini anlatması benim futbol ilgimin temelidir.
2004'de yazdığımın kitabımın ilk cümlesi de onaydı :Bana futbolu sevdiren ,kendi tuttuğu takımı desteklemem için baskı yapmayan Dedem Süleyman Canip Ceylan anısına...
Beşiktaş'ı çok seven dedemin bana "Beşiktaşlı ol" dediğini hatırlamıyorum ama Fenerbahçe yenildiğinde benimle üzüldüğünü de hiç unutmadım. Bana baskı yapmamasının ardındaki sevgiyi şimdi daha iyi anlıyor ve büyük bir saygıyla onu anıyorum.
Dedemin Beşiktaş'ının 110.yılı kutlu olsun .
 |
| Süleyman Canip Ceylan muhtemelen Beşiktaş'ta spor yaptığı yıllarda |
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder