Kendimi yalnız hissediyorum...

Söz ona ait değildi ama ben ondan duyardım.
Rahmetli anneannem çok sık kullanırdı : "bütün akıllar pazara çıkmış, herkes gidip kendi aklını satın almış"
...
...
Galatasaray yenilgileri ile darmadağın olurdum ama olmadım, değiştim mi ?

Bekliyor muydum ?
Hadi itiraf olsun, sadece 1 defa "olabilir" demiştim yani beklemiştim...Onda da cine5'in şifreli ekranında, bizim salonda sehpanın da durduğu sağdaki  kaleye Johnson golü atıvermişti...Sehpanın köşesi demirdi...

"Ben hayatımda böyle kötü Fener görmedim" diyen var.
En sevdiğim konu...Daha kötülerini çok rahat sayarım ama susuyorum.

"Bekir bitirdi bizi" diyorlar...Salim kafayla düşünüyorum "alakası yok" diyorum...Susuyorum...Herkesin bir günah keçisi var...

Gökhan -Terim sarılmasına o anda kızmamıştım...Terim'i sevmiyorum. Sarılmam, öpmem...Kızanları çok net anlıyorum, hak veriyorum...

Meireless'in atılması ile geçen sezon Dia'nın atılması arasındaki benzerlikleri gördüğümü düşünüyorum... Sarı kartlar haklı ama oraya gelmesi ince ayardır, yani kurgu diyorum...Raul atılıp çıkarken armayı öpmesini yemiyorum...Ama "İşte Fenerbahçelilik budur" diyenlere kızamıyorum...

Fenerbahçe'nin yenilgisini bekleyip "Alex'i gönderen zihniyet..." cümleleri kuranların  iyi niyetinden şüphe ediyorum..."Alex olsa kazanırdık" diyenlere örnek verebilirim, susuyorum...

"Aykut efendi hatalı kadro ile başladı" diyenleri ciddiye almıyorum.
"Aykut Hoca hatalı kadro ile başladı" diyenleri dinliyor "onların kafasındaki o büyülü isimler kimdi acaba" diye merak ediyorum...Susuyorum...Yenilgilerden sonra bir hata veya hatalı bulup rahatlayan çok arkadaşım var...Onlar adına terapi oluyor diyorum...

Aziz Yıldırım'ı iyi anladığımı düşünsem de ,"suskunluğun Fenerbahçe'deki karşılığının farklı algılandığını bildiğini" de biliyorum... Öfke kontrolü yapamayan dostlarıma kızıyorum ama dert anlatmaya çalışmıyorum..."Bu iş böyle zor gider" diyenlere de hak veriyorum...

Neticede bazen kendimi çok yalnız hissediyorum..." Ah keşke.." diyorum susuyorum...

Fenerbahçe ile ilgili gerçek ve algıları bilen çok az kişiden biri olduğuma inanıyorum ama benim gibi düşünen milyonlarca kişi daha var onu da biliyorum...Gidip kendi aklımı pazardan düşünmeden alırım diye itiraf edebiliyorum...

Bu yenilgi ile perişan olmadım ama kızım sabah servise giderken "üzüldün mü ?" diye sorunca itiraf ettim...Onlar yani çocuklar üzüldü diye düşününce daha da üzüldüm....
...
...

Küçükken,  Fenerbahçe yenilince odamdaki bazı posterleri çıkartır, yerlerini değiştirir, yenilerini asardım...Sonra Fenerbahçeli futbolcuların soyadlarını ezberden sayar unuttuklarım varsa hatırlardım... Yani Fenerbahçe yenilgisini Fenerbahçe ile ilgilenerek  unutur kendimi bir sonraki haftaya hazırlardım...

2000'li yılların başında fenerlist/antu çıkınca yazmaya başladım...Benim gibi terapi amaçlı yazanların yazılarını da okumayı hiç ihmal etmedim...O da terapi oluyordu...

Üzgünüm, "bu fener'den bi sikim olmaz" tarzındakilere hiç prim vermedim...iyi yapmışım hala vermiyorum...

 - Yazınca rahatladın mı bari ?
-  Bilmem,belki...
-  Bu yıl ne yapar Fenerbahçe ?
-  Galatasaray'ı yener son haftaya puan puana girer. Karabük kazanırsa ligde kalır. Fenerbahçe kazanırsa şampiyon olur...
- Hasta mısın nesin ! Bir daha öyle bir an yaşamak ister misin ?
- Kesinlikle !
- Senin aklına...